By usłyszeć...

By usłyszeć innych ludzi, trzeba nauczyć się ich słuchać. 

By zobaczyć innych ludzi, trzeba nauczyć się ich widzieć, nie tylko patrzyć w ich stronę.

By zrozumieć innych ludzi, trzeba by nam ubrać buty i choć trochę, razem z nimi tej ich drogi przejść.

Ot. 

Trzeba z nimi być.

Tak po prostu. 

Tak naprawdę.

W zdrowiu i w chorobie.

W szczęściu i w nieszczęściu.

Tak na dobre i na złe. 

Tak pomiędzy emocjami. 

Tak pomiędzy wierszem. 

Tak pomiędzy gestem.

W ciszy.

W uważności. 

Jest wtedy szansa, że ich usłyszymy. 

Jest wtedy szansa, że ich zobaczymy.

Że zrozumiemy, dlaczego tak, a nie inaczej.

Ot. 

Że ich rozpoznamy. 

Choć tak odrobinę. 

Już bez masek.

Tych prawdziwych.

Takich naszych.