Drzwi...

Kiedyś wierzyłam, że moja miłość, przyjaźń, zaangażowanie może kogoś zmienić.

Może coś zmienić. 

Kiedyś w to wierzyłam. 

Dzisiaj wiem, że było to takie trochę naiwne z mojej strony. 

No bo jak można wierzyć, że możemy zmienić innych, wiedząc jednocześnie, jak bardzo nam samym trudno czasem jest coś zmienić w tym naszym życiu?

No właśnie.

Może być ciężko.

Zmiana zachowanie ma swoje źródło w nas samych. 

Bez tego naszego osobistego zaangażowania nic w naszym życiu się nie zadzieje.

Tylko my sami możemy zmienić swoje życie.

Każdy z nas z osobna.

Nie naprawimy  też życia innym ludziom. 

Nie zburzymy muru czasem i budowanego przez lata.

Nie mamy takiej mocy. 

My możemy Być. 

Możemy wspierać.

To możemy. 

Nic więcej.

I z tego trzeba zdawać sobie sprawę. 

Nic na siłę. 

Dlatego czasem, chcąc nie chcąc, trzeba 

puścić trudne relacje. 

Te, co nas ciągną w dół. 

Te, które ciągniemy sami.

Tak za dwoje.

Czasem i na siłę. 

Trzeba to puścić.

Odpuścić. 

Zostawić za sobą.

Dla własnego dobra. 

Trzeba zająć się sobą. 

Tym, co nasze. 

Tym, na co mamy wpływ. 

A tamto, jeśli będzie naszym, tak naprawdę, tak w głębi serca, 

przyjdzie samo. 

Przyjdzie, bo tego zapragnie.

Bo będzie gotowe.

Bo będzie mu się chciało chcieć.

Bo będzie mu się chciało być.

Tak naprawdę. 

Edyta Maria Bożydar 

Z cyklu 365 okazji, by być szczęśliwą.