Dwaj mnisi
"Dwaj mnisi wędrowali przez las i natknęli się na piękną kobietę stojącą na brzegu wezbranego strumienia. Ponieważ złożyli śluby czystości, młodszy mnich zignorował kobietę i szybko przeszedł przez strumień.
Zdając sobie sprawę, że piękna kobieta nie zdoła samodzielnie przejść przez strumień, straszy mnich wziął ją w ramiona i przeniósł przez wodę.
Gdy dotarli na drugi brzeg, delikatnie postawił ją na ziemi. Kobieta uśmiechnęła się w podziękowaniu, a mnisi ruszyli w dalszą drogę.
Młody mnich aż się gotował, wciąż na nowo wspominając owo wydarzenie.
- Jak on mógł? - ze złością pytał siebie - Czy nasze śluby czystości nic dla niego nie znaczą?
Im więcej mnich myślał o tym, co zobaczył, tym bardziej rosła w nim złość i bulwersowała go dyskusja, którą sam ze sobą prowadził.
- Gdybym ja zrobił coś takiego, zostałbym wyrzucony z zakonu! Obrzydliwe. Może nie jestem mnichem tak długo jak on, ale umiem odróżnić dobro od zła...
Spojrzał na starego mnicha, żeby sprawdzić, czy ten przynajmniej okazuje skruchę z powodu swojego postępowania, ale ten wydawał się równie spokojny i pogodny co zawsze.
Młody mnich nie mógł dłużej wytrzymać milczenia:
- Jak mogłeś to zrobić? - zapytał napastliwie - Jak mogłeś w ogóle spojrzeć na tę kobietę, a co dopiero podnieść ją i trzymać? Czy nie pamiętasz o swoim ślubie czystości?
Starszy mnich spojrzał na niego zaskoczony, a potem uśmiechnął się z wielką łagodnością w oczach.
- Ja ją przestałem nieść w chwili przeniesienia przez wodę, ty natomiast bracie niesiesz ją do tej pory"
Ode mnie
Kogo Ty ciągniesz za sobą?
Warto myślę sobie, znać odpowiedź na to pytanie.
Edyta Maria Bożydar
Komentarze
Małgosia
Znam odpowiedź ... Ale nie wiem jak postawić tę osobę na drugim brzegu. Mam wrażenie, że kręcę się w kółko z ciężarem na plecach.
Odstawić i zapomnieć tego potrzebuję ... nie umiem
Bożena Kurasiak
Warto zrzucić ten ciężar z pleców Tylko jak?