Kim jestem....

"– Kim jestem? – spytał kiedyś starca pewien młodzian.

– Jesteś tym, za kogo się uważasz – odrzekł starzec – wyjaśni ci to taka historyjka…

 

Zachodziło słońce. Z murów miasta można było zobaczyć na linii horyzontu dwie obejmujące się sylwetki.

 

„To jakiś tatuś i mamusia” – pomyślała niewinna dziecinka.

 

„To kochankowie” – pomyślał mężczyzna ze złamanym sercem.

 

„To dwaj przyjaciele, co spotkali się po wielu latach” – pomyślał człowiek samotny.

 

„To dwaj kupcy, co dobili targu” – pomyślał skąpiec.

 

„To ojciec obejmuje syna wracającego z wojny” – pomyślała pewna pani o tkliwej duszy.

 

„To córka ściska ojca, który wraca z dalekiej podróży” – pomyślał człowiek pogrążony w bólu po śmierci córki.

 

„To para zakochanych” – pomyślała dziewczyna marząca o miłości.

 

„To dwaj ludzie walczą do ostatniej kropli krwi” – pomyślał morderca.

 

„Kto wie, dlaczego się obejmują” – pomyślał człowiek o oschłym sercu.

 

„Jaki to piękny widok - dwoje obejmujących się ludzi” – pomyślał duchowny.

 

– W każdej myśli – zakończył starzec – widzisz siebie samego takim, jakim jesteś. Analizuj często swoje myśli, mogą ci one powiedzieć o wiele więcej o tobie samym niż jakikolwiek nauczyciel."

 

Pier D’Aubrigy