A ja tak sobie myślę, że miłość jest szyta na miarę człowieka...

A ja tak sobie myślę, że miłość jest szyta na miarę człowieka.

Jest miłość trwała jak skała. 

Jest miłość silna, co góry przenosi. 

Jest miłość trudna, co jak dziecko krnąbrne rani, nie chcąc tego wcale. 

Jest miłość prosta prostych ludzi.

Jest miłość wolna, bez pytania, czy mi się opłaca. 

I ta szalona, co nie mieści się w głowach. 

Jest też taka, co na chwilę tylko miała się zatrzymać, a gdy czas jej wybił, chcąc nie chcąc, odeszła, stając się tylko wspomnieniem. 

I choć żadna z nich może nie była idealna, to wszystkie, myślę sobie, były prawdziwe.

Były, bo każda z nich była szyta na miarę człowieka.

Człowieka, który kochał tak, jak potrafił najlepiej. 

Edyta Maria Bożydar