To nie odległość fizyczna sprawia, że ludzie przestają być blisko siebie.

Ludzie przestają być blisko siebie, ponieważ przestają ze sobą rozmawiać.

Jeśli nie rozmawiają, to z czasem przestają też siebie rozumieć.

Nie odczytują już poprawnie gestów, łez, słów.

Ot tego, co wokół.

Z czasem to wszystko staje się takie nijakie, miałkie, byle jakie.

Staje się nieobecne.

Staje się obce.

Dlatego, jeśli nam zależy, trzeba rozmawiać.

Rozmowa to obecność.

Rozmowa to bliskość.

Rozmowa to okazja, by zrozumieć.

Zwłaszcza my kobiety tego potrzebujemy.

My lubimy słyszeć.

Tuż po lub przed.

Nad ranem lub gdy wieczór nadchodzi.

Większość z nas nie rozumie ciszy.

Gubimy, gdy jest jej za dużo.

Wiem, wiem czyny, a nie słowa.

Zgadzam się jak najbardziej.

Jednak krótkie w przelocie kocham Cię, tęsknię,

jesteś dla mnie ważna,

dodaje siły.

Koloruje świat.

Rozmowa na wieczór, gdy w głowie tysiąc myśli się kołacze,

pozwala zasnąć.

Będzie dobrze, damy radę, gdy trudny dzień nadchodzi,

jest bezcenne.

Potrzebujemy tej bliskości ubranej w słowa.

Potrzebujemy, by rozumieć.

Potrzebujemy, by być.

By zostać.

Rozmowa tworzy relacje.

Monolog niestety to już jest ta faza, gdy zaczynamy gadać same do siebie.

Po nim, jeśli coś się nie zmieni, zapada cisza.

Głucha cisza.

A cisza jest tym etapem, przynajmniej dla nas kobiet, gdy dociera do nas, że już nie warto gadać.

No bo mówić do samej siebie?

Ile można.

Nie ma sensu.

Już tak nie chcemy.

A to może oznaczać koniec.

Dlatego, jeśli kochamy, jeśli nam zależy,

jeśli chcemy być, rozmawiajmy.

Spróbujmy coś zrobić, coś zmienić,

by cisza nie trwała zbyt długo.

Dlaczego?

Bo cisza, która trwa zbyt długo, zabija.

Edyta Maria Bożydar

Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.

Jak?

Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.

Poniżej link do Twojej kawy dla mnie

www.buycoffee.to/EdytaMariaBozydar

Możesz zostać też moim Patronem.

www.patronite.pl/EdytaMariaBozydar

Dziękuję