Bo w życiu czasem trzeba odłożyć skrzydła i ubrać dobre buty.

Bo w życiu czasem trzeba odłożyć skrzydła i ubrać dobre buty. 

I ruszyć tam, gdzie trzeba. 

I zrobić to, co trzeba. 

Bez zbędnych dylematów. 

Bez ciągłych znaków zapytania. 

Bez tego cholernego, nic z tego nie będzie. 

To trzeba choć raz w życiu odłożyć na bok.

Ucieczka? 

No można uciekać. 

Całe życie można uciekać.

Tak można nawet przeżyć to swoje życie.

Uciekając.

W lęku. 

Ze zmartwieniami na zapas zrobionymi. 

Tak na drogę.

No można. 

Ale czy tego chcesz naprawdę? 

Czy tak chcesz?

Przeżyć to swoje życie? 

Pomyśl.

Nie chcesz?

To może dzisiaj zrób coś inaczej?

Nie tak jak zwykle?

Może dziś zrób tak, jak kiedyś chciałaś zrobić. 

Tak, jak kiedyś, gdy jeszcze wierzyłaś, że tak się da.

Tak, jak wtedy, 

gdy jeszcze wszystko było prostsze.

Gdy jeszcze miałaś kapelusz utkany z marzeń.

I te różowe okulary.

Pamiętasz?

Pamiętasz, jak to było?

Pamiętasz jeszcze te swoje marzenia? 

Pytasz, co ludzie powiedzą?

Są tacy, co zawsze coś powiedzą. 

Dlatego 

ludzi zostaw w spokoju.

Zajmij się sobą. 

Zajmij się tym, co Twoje.

Tym, na co jeszcze masz wpływ. 

Swoim życiem. 

Zrób coś. 

Zmień coś. 

Dziś spróbuj iść tam, gdzie słońce ma swój dom.

Wierzę w Ciebie. 

Edyta Maria Bożydar