Gdy człowiek jest pokaleczony...

Gdy człowiek jest pokaleczony, często kłóci się z życiem.

Nie umie kochać innych.

Nie umie kochać siebie.

Zapomniał, jak to się robi.

Obija się o ściany, co ciszy są strażnikiem.

Nie mówi innym,

jak to boli.

Łzy jednej nie uroni.

Gdzieś na dnie swojej duszy głęboko chowa swe marzenia.

Chowa to wszystko,

w co chciałby wierzyć.

Chowa, bo jego strach silniejszy jest od życia.

Czy jest jakiś ratunek?

Czasem.

Czasem może się zdarzyć, że ktoś inny go pokocha bardziej, niż on kocha siebie.

Wtedy dzieją się Cuda.

Edyta Maria Bożydar

Z cyklu

Listy do Pana B.

Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.

Jak?

Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.

Poniżej link do Twojej kawy dla mnie

Możesz zostać też moim Patronem.

Dziękuję