Im dłużej żyję, tym bardziej jestem pewna, że to nasze przekonania budują to nasze życie.

Że to nasza wiara sprawia, że jest tak, a nie inaczej.

No na przykład.

Jeśli powiemy sobie, dam radę, jest ogromna szansa na to, że sobie poradzimy.

Za drugim, za trzecim, a może i za czwartym razem.

Ale w końcu damy radę.

I ruszymy dalej.

Po więcej.

I tak krok po kroku dojdziemy w końcu tam, gdzie chcemy.

Jeśli jednak już na początku tak w przelocie rzucimy, nie dam rady, to wszystko jest do dupy, to takim się stanie.

Takim będzie.

Ot do dupy.

Będziemy jak nic w tej przysłowiowej dupie.

Z góry przepraszam za tą dupę.

Ale myślę sobie, że czasem dobrze jest tak dosadnie coś nazwać po imieniu.

Co zrobić?

Ot.

Nie urządzaj swego życia w tych przysłowiowych czterech literach.

Nie żyj

tak byle jak.

Tak od niechcenia

Tak na pół gwizdka.

Z tym jakoś to będzie.

Niech Ci się chce.

Niech Ci się chce tak naprawdę.

Więcej.

Lepiej.

Tak po Twojemu.

Być.

Żyć.

Cieszyć się tym, co jest, w drodze po więcej.

Ot.

Uwierz w siebie

moja Kochana Dziewczyno.

Ta Twoja wiara to klucz do tego, co dobre w Twoim życiu.

Trzymam kciuki za Ciebie

Edyta Maria Bożydar

365 okazji, by być szczęśliwą

Moją książkę możesz zamówić

tutaj