Mój szesnastoletni już Syn rozmawia z kolegą.

Nagle widząc mnie, odwraca się do mnie i mówi,

Kocham Cię Mamo.

Potem, jakby nigdy nic, wraca do rozmowy z kolegą.

Czy potrzeba czegoś więcej?

Dla mnie nie.

To takie moje szczęście.

Szczęście, które nauczyłam się dostrzegać.

Szczęście, które doceniam.

Za które jestem wdzięczna.

Każdego dnia.

Uwielbiam mówić Kocham tym, których kocham.

Moje Dziecko nauczyło się tego ode mnie.

Myślę sobie, że

każda okazja, by powiedzieć Kocham, jest dobra.

Co jeszcze jest takie moje?

Dobra kawa, spacer nad ranem, bukiet polnych kwiatów, uśmiech, słońce.

Rozmowa.

Obecność.

Prostota życia.

Moje osobiste szczęścia.

Może i małe.

Ale dla mnie to w nich zapisany jest wzór na to moje większe szczęście.

Na moje życie.

Dlatego tworzę je codziennie.

Wiem, że

Mam tę Moc.

Moc tworzenia tego, co dobre w moim życiu

To Ona pomaga mi przetrwać to, co trudne, w drodze po to, co piękne.

Mówisz, że super?

Myślę sobie, że

Ty też

Masz tę Moc.

Przypomnij sobie.

Nawet jeśli teraz jest trudniej.

Nawet jeśli coś poszło nie tak.

Dostrzeż te swoje małe szczęścia, co są tuż obok.

Dostrzeż je.

Doceń.

Nie daj się złemu.

Dziś to Ty

pomaluj swój świat na takie, jak chcesz kolory.

Dobrego Dnia Ci życzę.

Edyta Maria Bożydar

P.S.

No muszę, bo się uduszę

Jeszcze Truskawki są moim małym szczęściem

Całuję

Tekst pochodzi z książki, która właśnie powstaje

365 okazji, by być szczęśliwą

Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.

Jak?

Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.

Poniżej link do Twojej kawy dla mnie

www.buycoffee.to/EdytaMariaBozydar

Możesz zostać też moim Patronem.

www.patronite.pl/EdytaMariaBozydar

Dziękuję