Nie szukaj kogoś...

Nie szukaj kogoś, z kim możesz być, lecz kogoś bez kogo nie możesz żyć…

Przeczytałam słowa.

I myślę sobie.

Z tego mogą być kłopoty.

Kiedyś jednak tak myślałam.

Wierzyłam, że właśnie ten drugi człowiek może sprawić, że będę tak naprawdę szczęśliwa.

I kiedy taki człowiek się pojawił, oddałam całą siebie.

Wszystko było.

Motyle w brzuchu, chemia, każda minuta razem, seks z kosmosu, niekończące się rozmowy.

A jednak pewnego dnia wszystko się skończyło.

Ktoś, bez kogo, wydawało się, że nie mogłam żyć, odszedł.

Myślałam, że to koniec. Wydawało mi się, że nie przeżyje.

Bolało wszystko.

Nawet oddychanie bolało.

Na szczęście przeżyłam.

Dziś wiem, że była to najważniejsza lekcja w moim życiu.

Co zrozumiałam?

By nigdy nie oddawać kluczy do swojego szczęścia w ręce innych ludzi, nawet tych, których kochamy najbardziej na świecie.

Dlaczego?

Bo to nasze być albo nie być uzależnione od innych ludzi, wcześniej czy później może się skończyć.

Ten nasz świat zbudowany na drugim człowieku, może się zawalić.

Może się zdarzyć, że ten, którego kochamy ten, bez którego nie możemy żyć, odejdzie.

Tak po prostu odejdzie.

Dlatego to nasze tu i teraz musi należeć do nas.

Inni mogą nam towarzyszyć.

Dobrze jest, gdy tak się dzieje.

Powiem więcej, jest cudnie.

Jednak

nasze emocje, nasze poczucie własnej wartości, szacunek do siebie samej, to jest ten nasz grunt pod nogami.

Co zatem zrobić, by go mieć ?

Trzeba pokochać siebie.

Tylko wtedy, gdy pokochamy siebie, będziemy umieli kochać innych ludzi.

Będziemy umieli kochać ich w taki sposób, by nie krzywdzić siebie.

Musi zostać coś dla nas.

Edyta Maria Bożydar

Z cyklu 365 okazji, by być szczęśliwą.

Jeśli chcesz możesz wypić ze mną wirtualną kawę.

Możesz zostać też moim Patronem.

Dziękuję