To nasze przekonania budują nasze życie.

To, w co wierzymy jest tym, co sprawia, że jest tak, a nie inaczej.

Jeśli powiemy sobie, dam radę, jest ogromna szansa na to, że sobie poradzimy. Za drugim, trzecim, a może i czwartym razem. Ale damy radę. W końcu się ogarniemy. I ruszymy dalej. Po więcej. I tak każdego dnia, tak krok po kroku dojdziemy w końcu tam, gdzie chcemy.

Jeśli jednak już na początku rzucimy tak w przelocie, to wszystko jest do dupy, to takim się stanie. Takim będzie.

Ot do dupy.

I my będziemy w tej czarnej przysłowiowej dupie.

Z góry przepraszam za tą dupę.

Ale myślę sobie, że czasem dobrze jest tak dosadnie coś nazwać po imieniu.

Co zrobić?

Ot.

Nie urządzaj swego życia w tych przysłowiowych czterech literach.

Tak byle jak.

Tak od niechcenia

Tak na pół gwizdka.

Z tym jakoś to będzie.

Niech Ci się chce.

Niech Ci się chce tak naprawdę.

Więcej.

Lepiej.

Tak po Twojemu.

Tak naprawdę.

Edyta Maria Bożydar