Dlaczego tak wiele z nas jest samych?

Dlaczego w pewnym momencie wybieramy to bycie w pojedynkę?

Dlaczego przestajemy szukać, zabiegać, prosić?

Dlaczego tak się dzieje?

Myślę sobie, że może dlatego, że w pewnym momencie

wolimy być same niż z kimś tak byle jak.

Przestajemy się godzić na bylejakość.

Już nie chcemy się szarpać.

Dochodzi do nas, że święty spokój nie ma ceny.

Zaczynamy dostrzegać swoją wartość.

W końcu dociera do nas, że zasługujemy na więcej.

Uczymy się mówić nie temu, co próbuje nas skrzywdzić.

Nie

bez wyrzutów sumienia.

Wiemy, czego chcemy.

Nie przykrywamy wstydem tego, czego pragniemy.

Znamy drogę do tego, co nasze.

A czego chcemy?

Chcemy tego, co prawdziwe.

Chcemy uwagi.

Cenimy sobie obecność.

Cenimy sobie rozmowę.

Cisza?

Jest dobra tuż po....

Jest dobra we dwoje.

W życiu cisza się nie sprawdza.

Jest iluzją bycia.

Dlatego my nie chcemy ciszy.

Nie chcemy już iluzji.

Nie chcemy już udawania.

Tego cholernego,

ciągłego przeciągania liny.

My już nie chcemy się siłować.

Dwoje na huśtawce?

Podziękujemy.

Gry są dobre dla dzieci.

Gry są dobre dla Chłopca i dla Dziewczynki.

My już nie chcemy Chłopca.

Wybieramy Mężczyznę.

Mężczyznę, który wie, czego chce.

Dojrzałego, stabilnego, znającego swoją wartość.

Mężczyznę, który się nie boi.

Nie boi się tej naszej kobiecości.

Ona jest dla Niego darem.

Jeśli kogoś takiego nie ma, wolimy być same.

Tak mimo wszystko szczęśliwe.

Pozdrawiam Cię ciepło

Edyta Maria Bożydar

Moją książkę,

365 okazji, by być szczęśliwą,

napisałam dla Ciebie, by nauczyć Cię kochać siebie już bez wyrzutów sumienia.

Możesz znaleźć ją tutaj

👇👇👇

https://kobietablog-edytamariabozydar.pl/365-okazji-by-byc-szczesliwa.html