Moja Babcia mawiała. Jak sobie pościelisz , tak sie wyspisz...

Moja Babcia mawiała

Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz.

Ot prawda stara, jak świat.

Co znaczy?

Najkrócej. 

Nasze życie zależy od nas samych. 

Nasze błędy należą do nas samych. 

To nasze dam rady, chociaż spróbuję, kreuje naszą rzeczywistość. 

Tylko, gdy spróbujemy, może coś zmienić w tym naszym życiu.

Proste? 

No niby proste.

A jednak, czy zawsze tak myślimy?

Są tacy, którzy to już wiedzą.

Są jednak tacy, którzy jeszcze myślą inaczej.

Skąd różnica w postrzeganiu.

Ot droga.

Wszystko zależy, gdzie jesteśmy. 

Ci pierwsi dojrzeli do tego, by wziąć odpowiedzialność za swoje życie.

Ci drudzy jeszcze nie.

Ci drudzy źródła swoich problemów wciąż jeszcze upatrują, nie w sobie, a w innych.

Od innych oczekują, że tamci naprawią ich życie.

Sami nie są gotowi na zmianę tego, co nie działa.

Często nie widzą swoich błędów.

Nie mają ich świadomości.

Nie rozumieją też, że to naprawianie świata, jak nic trzeba zacząć od siebie.

Wciąż próbują zmieniać wszystko i wszystkich tylko nie siebie.

Nad sobą pochylają się rzadko.

Albo i  w ogóle.

W rozmowie z taką osobą, gdy szuka przyczyny, tego, dlaczego coś nie działa w jego życiu, słychać on, ona, rzadko ja.

Smutne, ale też i trudne dla samego zainteresowanego.

Dlaczego? 

Dopóki taka osoba w świadomy sposób nie podejdzie do swoich problemów, z tą pełną odpowiedzialnością, nic się nie zmieni w jej życiu.

A z czasem będzie coraz gorzej. 

Te same błędy, te same sytuacje powielane do bólu za każdym razem, nie wyjdą nikomu na dobre.

Nasze życie ma termin ważności. 

Co wiec zrobić?

Jak to zmienić?

Pierwsza sprawa. 

Musimy zrozumieć, że to my jesteśmy odpowiedzialni za swoje życie. 

I tylko My sami możemy zmienić w nim to, co nie działa.

Nikt za nas nie ułoży tego naszego życia. 

A  jeśli ułoży, to po swojemu, a to już nie będzie nasze życie.

Czyje?

Strach myśleć. 

Trzeba sięgnąć czasem dna, by to zrozumieć. 

Wtedy, gdy sięgniemy dna, wtedy, myślę sobie, stajemy się gotowi, by tworzyć to swoje życie w taki dobry sposób dla nas samych. 

W sposób odpowiedzialny i dojrzały.

Odbijajmy się jak nic.

Ktoś powie trudne.

Trudne, jednak myślę sobie, że nie ma nic piękniejszego niż świadomość, że moje życie należy do mnie.

I że to ja je tworzę.

Codziennie.

Tak po swojemu.

Cudne doświadczenie. 

Polecam Ci z całego serca. 

Edyta Maria Bożydar 

Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.

Jak?

Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.

Poniżej link do Twojej kawy dla mnie

www.buycoffee.to/EdytaMariaBozydar

Możesz zostać też moim Patronem.

www.patronite.pl/EdytaMariaBozydar

Dziękuję