Nie możemy spotkać się z kimś, kto nie spotkał jeszcze siebie.
Nie możemy spotkać się z kimś,
kto nie spotkał jeszcze siebie.
Możemy bardzo chcieć,
ale chęć nie czyni tego…
Każdy jest w swojej niepowtarzalnej podróży. Nie możesz kogoś naciskać, żeby Cię dogonił. To po prostu nie działa w ten sposób…
Jeżeli tak zrobisz, po drodze coś się zepsuje lub zgubi. I tak naprawdę skończy się to dalej od Ciebie, niż było wcześniej…
Lepiej uczcić czyjeś kroki, tak jak chcesz, by inni czcili Twoje…
Jeśli nie możesz spotkać się w tym samym miejscu, pokłoń się przed tą osobą i idź dalej…
Nie obwiniaj jej i nie zawstydzaj, że jest tam, gdzie jest. Uszanuj to…
To jest czyjaś droga do przebycia…”.
Jeff Brown
Ode mnie
No dokładnie tak.
Każdy z nas ma swoją drogę.
Jeśli ktoś będzie gotów Ci towarzyszyć, zrobi to.
Zrobi wszystko, by było dobrze.
I Ty będziesz o tym wiedzieć.
Jeśli tego nie robi, widać nie wasz czas.
Ktoś zapyta, a co to znaczy, nie wasz czas?
Myślę sobie, że miłość, przyjaźń, relacje ludzkie też mają swój czas. Jeśli ten właściwy, trwają.
Jeśli nie ten czas, kończą się.
Wiele łez, smutku, poczucia odrzucenia rodzi się wówczas, gdy próbujemy na siłę, na przekór losowi zatrzymać ten czas, tych ludzi, te zdarzenia.
Źle się dzieje, gdy nie akceptujemy, że coś się skończyło.
Walka o uczucia innych to trudna walka.
Walka, którą często przygrywamy.
Ja dopiero z czasem zrozumiałam, że trzeba umieć zaakceptować, że coś się zmieniło, że coś się skończyło.
Dziś już wiem, że nie zmusimy nikogo, by był przy nas, bo my tak chcemy.
On sam musi tego chcieć.
Wiem jednak też, że
akceptacja, tego, że coś się zmieniło, że coś się skończyło, to cholernie trudna rzecz.
Dla mnie samej najtrudniejsza, z jaką przyszło mi się zmierzyć.
Puścić wolno tych, których kocham.
Myślę jednak, że jedyna i ta właściwa, gdy kochamy w pojedynkę.
Ludzi nie można kochać za dwoje.
Kochać trzeba we dwoje.
Walczyć też trzeba we dwoje, nigdy za dwoje.
Za dwoje miłość nam nie służy.
Nie wychodzi.
Tylko ta we dwoje ma Moc.
Jeśli w tym naszym razem więcej tego za dwoje to po mojemu coś trzeba zrobić.
Coś trzeba zmienić.
Co?
Najprościej.
Zająć się swoim życiem.
Jak?
Skup się na tym, co dla Ciebie jest dobre.
Zacznij to swoje życie tworzyć tak po swojemu.
A jeśli ktoś inny będzie chciał Ci towarzyszyć, będzie chciał tego waszego we dwoje, będziesz o tym wiedzieć.
Będziesz to czuć.
Zrozum.
Tworząc relacje,
nie możesz czuć się intruzem.
Musisz wiedzieć, że jesteś w domu.
Tylko tak ta miłość, przyjaźń czy inna relacja może się udać.
Dzisiaj
dobrego Dnia Ci życzę.
Edyta Maria Bożydar
Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.
Jak?
Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.
Poniżej link do Twojej kawy dla mnie
www.buycoffee.to/EdytaMariaBozydar
Możesz zostać też moim Patronem.
www.patronite.pl/EdytaMariaBozydar
Dziękuję