Ktoś napisał: Nigdy nie wybaczę...
Ktoś napisał.
Nigdy nie wybaczę.
Bo to, by świadczyło, że jestem głupia.
Tak po mojemu?
Wybaczyć to nie znaczy zapomnieć.
Wybaczyć, to znaczy umieć ruszyć do przodu, pamiętając o lekcji, jaką dało nam życie.
Są krzywdy, których nie da się zapomnieć.
Powiem więcej.
Trzeba o nich pamiętać.
Ta pamięć nas chroni.
Gdy pamiętamy, uczymy się mówić „nie”, temu, co nas skrzywdziło.
Nie pozwalamy się krzywdzić kolejny raz.
Chodzi jednak o to, by ta nasza pamięć nas nie zniszczyła.
By nas nie zjadła od środka.
Dlatego trzeba wybaczyć.
Wybaczenie to uwolnienie.
To większy spokój.
Przestajemy się szarpać z tymi, którzy nas skrzywdzili.
Wybaczając im, zostawiamy ich.
Puszczamy.
W głębi ducha czujemy, że wcześniej czy później, sami sobie wyrządzą krzywdę.
Bo tak to już działa.
Dostajemy to, co sami posyłamy w świat.
My?
My dajemy szansę sobie.
My już rozumiemy, że wybaczenie nie zmienia niczego w życiu tego, co nas skrzywdził.
Ono zmienia wszystko w naszym życiu.
Jest nam łatwiej.
Nie tkwimy.
Ruszamy.
Uczymy się żyć i cieszyć się tym, co jest.
Tak mimo wszystkou
czymy się znów być.
Ale tak już po naszemu.
Tak już dobrze.
I to jest ta jakość zdobyta, gdy przyszło nam się zmierzyć z czymś, co próbowało nas złamać.
Próbowało, ale mu się nie udało.
Poradziliśmy sobie.
Daliśmy radę.
I to jest dla nas dobre.
Dlatego osobiście jestem przekonana, że
wybaczenie to nasza siła.
Nie słabość.
To nasza mądrość, nie głupota.
To nasza szansa na to, co dobre.
Wybaczenie to wolność podarowana sobie samemu.
To są te nasze skrzydła, na których znów uczymy się latać.
Tym dla mnie jest wybaczenie.
Edyta Maria Bożydar
Z cyklu
Życie jest Cudne.
Musisz mu tylko na to pozwolić.
Jeśli moje słowa trafiają do Ciebie, możesz wesprzeć to, co robię.
Jak?
Możesz wypić ze mną wirtualną kawę.
Poniżej link do Twojej kawy dla mnie
www.buycoffee.to/EdytaMariaBozydar
Możesz zostać też moim Patronem.
www.patronite.pl/EdytaMariaBozydar
Dziękuję